Grimming

Beklimming van de Grimming

Hoewel de Grimming in absolute hoogte geen bijzondere berg is, spreekt hij erg tot de verbeelding. De Grimming bestaat volledig uit één steensoort en is daarmee de grootste monoliet van Europa. Daarnaast maakt de Grimming geen deel uit van een groter massief waardoor de Grimming rondom ‘vrij’ staat. Hierdoor heeft de Grimming rondom steile granietwanden die in anderhalve kilometer van de top naar de voet van de berg gaan. De Grimming is 2351 meter hoog. De beklimming via de kortste route vanaf Kulm is altijd nog 1393 hoogtemeters.

De klim-uitdaging die de Grimming biedt kent helaas ook zijn prijs. In doorsnee verongelukt er ieder jaar 1 persoon op de Grimming. De ongelukken variëren van roekeloos onvoorbereide klimmers tot veel te nonchalante ervaren klimmers. En helaas ook regelmatig de bergredders die proberen deze mensen te bergen.

Verslag van onze eerste beklimming van de Grimming op zondag 26 juli 2015

De bospassage

5:00. De wekker gaat. Buiten is het nog aardedonker. Snel douchen en aankleden en de laatste check van het materiaal. Omdat het nog zo vroeg is ontbijten we niet, maar nemen we dit mee in de rugzak die we gisteren al hebben ingepakt. We rijden vanaf de Kulmhof naar de achterzijde van de Kulm waar de parkeerplaats is waar de beklimming begint. Na een laatste controle van alle spullen gaan we om 6:00 lopen. De klim begint met een lange maar eenvoudige passage door het bos. Het schemerlicht is inmiddels zo helder dat we probleemloos de weg kunnen vinden. Vanaf de eerste stap is het stijgingspercentage fors. De spieren krijgen geen kans voor een warming up.

Na ongeveer een uur lopen laten we de eerste 400 hoogtemeters achter ons en wordt het bos opener en lichter. Op dat moment zien we een groep van 19 gemzen langs de wanden van de Grimming lopen. Er is al een groep van twee jonge klimmers vóór ons vertrokken waardoor de gemzen opschrikken en juist onze kant op komen lopen. Schitterend. We lopen langs de gemzen het laatste stuk naar het begin van aufstieg 1. Achter ons zien we inmiddels de zon opkomen in het dal.

Aufstieg 1

Aufstieg 1 is het eerste steile stuk waar echt geklauterd moet worden. Deze passage is met staalkabels gezekerd. Daarom beginnen we eerst met het aantrekken van de klimgordel en bevestigen van de klettersteig sets. Dit zijn karabinier-haken waarmee je je aan de staalkabel kunt koppelen, in combinatie met een valbreker die de eerste klap bij een eventuele val opvangt. Deze uitrusting vertraagt de klim weliswaar, maar beperkt het risico op een fatale val aanzienlijk. Daarnaast zetten we de helmen op omdat er op de Grimming een groot risico is van vallende stenen. De klim van de eerste aufstieg is beter te doen dan de bospassage. Ondanks dat het stijgingspercentage zeer fors is, is de fysieke belasting beperkter. Het tempo ligt lager, en iedere 5 meter is er een rustpunt als de karabiniers omgehangen moeten worden. De hoogteverschillen zijn af en toe zeer fors. Regelmatig staan we langs randen van 50 tot 100 meter hoogteverschil. We zijn des te blijer met de klettersteigsets. De klim gaat verder vlot. Binnen drie kwartier staan we boven aan aufstieg 1. Van daar uit hebben we een fraai uitzicht over het dal. Aan de bergzijde kijken we uit over de enorme grindbak van de Schartenkar; De steenlawine die zich tussen de wanden van de Grimming en de Schartenspitze heeft gevormd. Het is 8:15. Omdat we inmiddels flink honger hebben besluiten we hier te pauzeren en ons ontbijt te eten.

Schartenkar steenlawine

De Schartenkar is van enorme omvang, maar door gezichtsbedrog lijkt hij relatief klein. Het is een grindbak van 1 km bij 500 meter, waarvan het drie kwartier duurt voordat je deze hebt overgestoken. Door de vele eerdere wandelaars heeft zich een soort spoor gevormd. Maar omdat alle stenen los liggen schuiven je voeten haast bij iedere stap 10 a 20 cm weg. De wandelstokken voorkomen weliswaar pijnlijke valpartijen, maar het is zwaar lopen. Tijdens de wandeling zien de links boven ons het traject langs de aufstieg 2 opdoemen. De groep voor ons is inmiddels aan de klim begonnen. Enerzijds handig voor de oriëntatie. Anderzijds betekent dit dat iedere steen die zijn omstoten nog langs ons heen komt vallen.

Nu dat we boven aan de Schartenkar aankomen ervaren we de enorme omvang van de steenlawine. De Grimming en Schartenspitze sluiten zich als het ware als een schaal om ons heen, met onder ons het uitzicht naar Bad Mitterndorf. Van bovenaf zie je beter dat je tijdens de doorgang over de Schartenkar nog zo’n 200 meter klimt.

Aufstieg 2

Aufstieg 2 is het echte werk. De hellingshoek stijgt naar zo’n 70 graden. Op sommige plaatsen wordt de klim vereenvoudigd door diagonale wandelpaden, maar op veel plaatsen is het met handen en voeten recht naar boven. Op een klein stukje onder de top na zijn hier geen staalkabel zekeringen. Omdat we niet halverwege de klim materiaal willen wisselen beginnen we dit stuk gelijk met klettersteigsets aan. De eerdere waarschuwingen van de eigenaar van Thomahof voor steenslag blijkt allesbehalve theoretisch. Haast iedere 5 minuten is er wel sprake van steenslag. Soms van groepen boven ons. Soms tot onze schaamte door ons zelf. Maar het is haast niet te voorkomen.

Omdat met deze hellingshoek het klimtempo fors daalt komen de diverse klimgroepen steeds dichter bij elkaar. Uiteindelijk vormen we met twee andere groepen een klimgroep van 7 man. De meeste klimmers rond dit tijdstip zijn zeer ervaren. Er wordt met zorg en oog voor veiligheid geklommen. Een moment van verbazing hebben we als we op weg naar boven opnieuw de twee jonge klimmers tegenkomen die we eerder in het bos tegenkwamen. Het is 9:30 en ze zijn al op de terugweg. Ze informeren dat we nog 150 hoogtemeters te gaan hebben, en nog 50 meter tot de veiligheidskabel.

De laatste 100 meter van de klim lopen over een scherpe kam waarbij de hoogteverschillen nog groter worden. Deze laatste passage is gelukkig weer gezekerd met staalkabel. Hierdoor kan vanaf dat punt het klimtempo weer wat omhoog. Een kwartier later klimmen we over de rand naar het hoogplateau van de Grimming. Het zwaarste zit er op. Het is 10:00 en we zijn 4 uur onderweg.

Hoogplateau: Passage naar het Gipfelkreuz.

Direct na de rand is er een kom in de berg waar in de beschutting het Toni Adam – Dr Obersteiner not-biwak is gebouwd. Hoewel maar 2 bij 2 meter is deze nood-bivak uitgerust voor 6 personen. Slaapplaatsen, water, kachel, en bovenal wind- en waterdicht om mensen te beschermen die boven op de Grimming door noodweer overvallen worden. En het mooiste is: Alles is prima in orde. De waterflessen onaangeroerd. De slaapzakken en matrassen netjes opgerold en in afwachting van diegenen die het nodig hebben.

Maar omdat een berg pas beklommen is als het Gipfelbuch is geschreven moeten we nog een kwartiertje doorlopen voor het laatste stuk naar de top. Daar aangekomen is de totale groep klimmers op de top inmiddels gegroeid naar 20 man. Het weer op de top is prachtig. Er is weliswaar een groot wolkenfront, maar dit wordt volledig door de Grimming tegen gehouden. We kunnen we richting Schladming en Liezen weinig zien, maar het uitzicht naar Tauplitz is des te beter.

We nemen op de top een lange pauze om krachten te verzamelen voor de terugtocht. Tijdens deze pauze krijgen we nog bezoek van een sportvliegtuig welke op enkele tientallen meters hoogte over de top scheert. Weliswaar vanaf het dal gezien vliegt het vliegtuig op 2 km hoogte, maar op de foto’s kunnen we de gezichten van de verschillende inzittenden herkennen. Leuk.

Nadat we onze succesvolle aankomst in het Gipfelbuch geregistreerd hebben en de ‘verplichte’ serie foto’s op de top hebben gemaakt beginnen we weer aan de terugtocht. Het is inmiddels 11:30.

Terugtocht

Dalen is altijd moeilijker dan klimmen. Maar terug over Aufstieg 2 is heftig. Dalen met je gezicht richting het dal voelt al anders aan. Maar gezien de scherpe helling dalen we honderden hoogtemeters achterstevoren waarbij we hangend aan de handen stapje voor stapje grip voor onze voeten moeten zoeken onder ons. Omdat we geen klimhandschoenen bij ons hebben worden onze handen steeds roder, rauwer en geschaafd. Op diverse plaatsen maken we kleine vergissingen in de gemarkeerde klimroute. We zien het telkens bijtijds voordat we niet meer terug kunnen, maar het blijft goed opletten. Omwille van de veiligheid nemen we twee keer meer tijd voor de afdaling als voor de klim.

We verbazen ons ondertussen over diverse groepen roekeloze klimmers. Gympen of lage wandelschoenen, Mensen die pas om 9:00 met de klim zijn begonnen, of zonder helm de de 2e aufstieg nemen. We zijn blij wanneer we de aufstieg kunnen verlaten.
Vanaf dat we terug zijn op de steenlawine kan het tempo omhoog. Hoewel het lopen op de keien lastig blijft zijn we in een half uur aan de andere zijde van de Schartenkar. Hier maken we een korte pauze voordat we langs de staalkabels de afdaling van aufstieg 1 nemen. Mede dankzij de kabels gaat ook deze afdaling vlotjes. Alleen het omhangen van de karabinier kost soms wat meer tijd, maar we staan in drie kwartier weer aan de rand van het bos. Vanaf dat punt waarschuwen we Hege telefonisch dat ze ons beneden op kan komen halen.

De afdaling door het bos heeft vervolgens een hoog ‘paard ruikt stal’ sfeertje. Ondanks dat alle spieren verzuurd beginnen te raken ligt het tempo hoog. Het kan dan ook niet anders dan dat we hier na een uitglijder nog een valpartij hebben die een verbogen stok oplevert. Maar het tempo blijft hoog. Om 16:00 zijn we na een tocht van 10 uur terug op de parkeerplaats. Moe maar voldaan. En in de wetenschap dat we de komende 4 dagen spierpijn zullen hebben, maar ook kunnen genieten van een mooie herinnering en foto’s

Zelf beklimmen van de Grimming

De beklimming van de Grimming is een buitengewoon uitdagende, vermoeiende en mooie beklimming. De Beklimming is uitsluitend geschikt voor ervaren bergwandelaars met zeer goede conditie, uitstekende uitrusting en zonder een spoor hoogtevrees. Voor een eventuele beklimming van de Grimming gelden de volgende adviezen:

Conditie

Een bovengemiddelde conditie is noodzakelijk om te voorkomen dat er op de terugweg door vermoeidheid fouten worden gemaakt met potentieel fatale afloop. Onderschat de klim niet. Als je door het jaar heen al niet een actieve wekelijkse sporter bent is een beklimming van de Grimming geen verstandige keuze. Verder moet je volledig vrij van hoogtevrees zijn.

Bergschoenen
Minimaal klasse B, ruim boven enkelhoogte. Zeker niet gebruiken: Lage bergschoenen. Deze geven tijdens aufstieg 2 onvoldoende stabiliteit.

Helm
Bij voorkeur kletterhelm of anders skihelm als bescherming tegen steenslag.

Inschuifbare wandelstokken.
Met name tijdens de bospassage en de schartenkar geven deze stabiliteit en maken het lopen minder inspannend voor de benen. De stokken moeten wel ingeschoven in de rugzak opgeborgen kunnen worden om niet te hinderen tijdens de afdalingen van Aufstieg 1 en 2

Rugzak met goed draagmechanisme
Gezien de lengte van de tocht is er minimaal 2 liter water en proviand nodig. Daarnaast zijn (ook hoogzomer) warme kleren op de top noodzakelijk. Een goede rugzak moet deze kunnen dragen zonder het klimmen te hinderen.

Klimgordel en klettersteigset.
Hoewel Oostenrijkers ter plekke hun neus er voor ophalen kan een dergelijke set op bijna het hele traject voor een aanzienlijke veiligere klim zorgen

Bergsportverzekering

Voor bergklimmen is een aparte bergsportverzekering nodig. Een berging of redding per helikopter kost al snel 10.000 euro, ex repatriëring. Bergsporten worden niet gedekt door een normale reisverzekering. Ook niet wanneer deze een uitgebreide dekking voor skiën heeft. Als doorlopende verzekering is deze te boeken via de Nederlandse bergsport vereniging. Als kortlopende verzekering voor 1 a 2 dagen is deze te boeken via Allianz.nl. Afhankelijk van groepsgrootte bedraagt de premie 1 a 2 tientjes.

Timing
Voor een veilige beklimming van de Grimming is het noodzakelijk om uiterlijk 6:00 te starten. Daarnaast moet het weerbericht een risico van weersomslag uitsluiten. Een beklimming vraagt al snel 10 uur tijd. De Grimming staat bekend om zijn risico van plotselinge weersveranderingen waarbij het zeer onaangenaam op de top kan worden. (De noodbivak op de top is daar niet zonder eerdere aanleiding geplaatst). Bij een later vertrek dan 6:00 wordt de veiligheidsmarge voor eventuele reddingsacties al snel te klein.

Tot slot: Bij scepsis over de noodzaak van een vroege start of goed materiaal is het advies om onderstaande verslagen van de reddingsacties na te lezen op bergrettung.at:

Bergwandelaars op Grimming in de problemen en met Heli gered na negeren slecht weerbericht

Onervaren klimmers op de Grimming in de problemen met slechte uitrusting

Te laat vertrokken klimmer om 01:00 onderkoeld van de Grimming gehaald

Bergwandelaar verongelukt op Grimming

Bergwandelaar zonder uitrusting verongelukt op Grimming-trissenstein

Bergwandelaars overvallen door sneeuw en vanuit noodbivak gered

Ongewild staand en ingeklemd overnacht in een spleet van de Grimming

Meerdaagse zoektocht na verongelukken ervaren bergklimmer tijdens oost-west oversteek Grimming

Nachtelijke zoektocht en helikopterredding door verzwikte enkel

Twee bergredders verongelukt en een zwaargewonde tijdens reddingsinzet